Verbreding A58
Dagelijks bevoorraadt Hutten tientallen locaties in Brabant met vers eten, gastvrijheid en echte ontmoetingen. Want dat is waar het bij Hutten om draait. Maar om dat te leveren, moeten er elke dag vrachtwagens rijden – steeds wat vroeger, op steeds vollere wegen. “De A58 is niet zomaar een snelweg,” zegt Gijsbert Bos, directeur food & design van Hutten. “Het is een economische levensader. En die slibt dicht.”
Onze campagne #A58staatstil heeft het gesprek met politiek Den Haag geopend. En met verhalen zoals dat van Hutten geven we invulling aan wat er op het spel staat.
Elke dag staan we stil
Als nationaal opererend cateraar is Hutten stevig in Brabant geworteld. Vanuit Veghel worden tientallen locaties in de regio dagelijks bevoorraad: van ziekenhuizen tot congreslocaties. “Zeker in Brabant hebben we veel relaties die elke dag rekenen op vers, gezond en lekker eten. En dat betekent: élke dag de weg op,” zegt Bos. “We rijden met vrachtauto’s naar Breda, Tilburg, Eindhoven, en verder. Maar het staat vrijwel altijd vast. Dat kost niet alleen tijd, maar vooral ook mensen.”
De kosten van stilstand zitten niet alleen in brandstof of vertragingen, maar vooral in personeel. “Een chauffeur die stilstaat, dat is duur. En frustrerend. Zij zijn niet in dienst gekomen om in de file te staan, maar om te rijden.” En hoewel Hutten probeert buiten de piekuren te plannen – routes vertrekken soms al om 3 of 4 uur ’s ochtends – blijft de druk toenemen.
- Files op de A58 zorgen voor hogere kosten, vroege routes en frustratie bij personeel.
- Het afremmen van bereikbaarheid werkt ontmoedigend voor ondernemerschap en samenwerking – juist de kracht van deze regio.
- Oproep aan Den Haag: “Maak af wat al tien jaar geleden is beloofd.”
Wat er beloofd is, moet ook geleverd worden
De verbreding van de A58 tussen Eindhoven en Tilburg is al in 2014 aangekondigd. “Maar tien jaar later is er nog niets gebeurd,” zegt Bos. “Je vraagt je af of je als regio wel serieus genomen wordt. Er is iets beloofd – en het komt er maar niet. Ondertussen groeit Brabant op alle mogelijke manieren keihard door, maar de infrastructuur blijft steken.”
En die druk is ook voelbaar voor personeel. Salesmanagers en serviceteams van Hutten zijn veel onderweg, maar verliezen steeds meer tijd op de weg.
'Voor vrachtwagens valt het nog wel mee, maar voor veel andere collega’s zijn de files een dagelijkse ergernis. En het heeft impact op hoe aantrekkelijk je als werkgever bent. Zeker in een arbeidsmarkt met een nijpend tekort.'
Nauwelijks alternatieven
Wat kan er wél? “Thuiswerken, maar dat geldt niet voor iedereen.” Bos ziet dat thuiswerken voor kantoormedewerkers maar in beperkte mate verlichting biedt en benadrukt tegelijk het belang van fysieke ontmoeting. “Wij geloven in verbinding – in het échte gesprek, op locatie. Zeker in de hospitality draait het om context, gevoel, sfeer. En dat krijg je niet via een scherm.”
Maar wat zijn de alternatieven? Wie de file wil ontlopen ziet dat ze er nauwelijks zijn. “Openbaar vervoer is voor Veghel eigenlijk geen optie. Dus blijven we afhankelijk van de weg. En zolang daar geen ruimte bijkomt, zijn we veroordeeld tot vroeg vertrekken met daarbij nog steeds lange wachttijden en dus ook improductiviteit.”
Ondernemerschap wordt letterlijk afgeremd
Het maakt dat de ondernemer toch wel met zorgen kijkt naar de huidige situatie. Zoals de bredere impact die het heeft op de regio. “In Brabant zit het in ons DNA om samen te werken – dat zie je in Brainport, in netwerken, in familiebedrijven. Maar daarvoor moet je wél kunnen bewegen. Nu wordt ondernemerschap letterlijk afgeremd.”
Zijn oproep aan Den Haag is helder: “Investeer in de regio’s die economisch verschil maken. Maak af wat je hebt beloofd. Want stilstand is niet alleen frustrerend – het ondermijnt de kracht waar deze regio op draait.”
Vragen of meer informatie?
Neem dan contact op met Paul Teeuwen, belangenbehartiger infrastructuur en ruimte, via teeuwen@vnocnwbrabantzeeland.nl
