Van onderwijs naar de arbeidsmarkt: “Moeten meer in elkaars keuken kijken”

Een gat tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt dreigt in Nederland. Des te belangrijker is de verbinding vanuit het bedrijfsleven met het onderwijs. Hier is ruimte voor verbetering, ziet Luuk Mansveld, directeur van Mansveld Techniek in Eindhoven. “De afstand tussen onderwijs en arbeidsmarkt wordt niet kleiner, maar juist groter.”

Wil je met ons in gesprek over dit soort uitdagingen en oplossingen? Klik dan op de knop hieronder 👇

Het onderwijs is een van de cruciale pilaren waar ons bedrijfsleven en samenleving op gebouwd zijn. Toch moeten we ons schrap zetten. Alleen al in de zorg groeit het arbeidstekort tot ruim 200.000 vacatures in de komende jaren. Ondanks de hoge nood blijven onderwijs en bedrijfsleven te veel langs elkaar heen werken. “Met iets meer verbinding zouden we zien dat de oplossingen voorhanden zijn”, stelt Mansveld.

Wat gaat er mis? “Het financieringsmodel van scholen werkt niet mee,” zegt hij. “Scholen worden gefinancierd op basis van studentenaantallen, niet aan hoe goed afgestudeerden aansluiten op de arbeidsmarkt.” Hierdoor worden studenten vooral klaargestoomd om een diploma te behalen, in plaats van om direct waarde toe te voegen aan het bedrijfsleven.

“Het zou logischer zijn als bedrijven actiever betrokken worden bij de beoordeling. Laat hen aangeven welke vaardigheden ze zoeken en hoe goed afgestudeerden daaraan voldoen. Op basis daarvan kunnen scholen hun curricula aanpassen.” Mansveld loopt in zijn enthousiasme hard van stapel en snapt dat de primaire doelen van beide partijen, opleiden en geld verdienen, veel verschillen waardoor er altijd afstand zal zijn.

Marktgericht opleiden

Alleen moeten we niet vergeten dat beide partijen niet zonder elkaar kunnen, stelt de ondernemer. “We hebben elkaar nodig om elkaar te begrijpen, naast onze gezamenlijke, maatschappelijke verantwoordelijkheid. Scholen moeten de ruimte hebben om te kunnen meebewegen met de razendsnelle ontwikkelingen van nu, zij leiden de toekomst op. De vraag hoe ze marktgerichter kunnen opleiden moet, in mijn ogen, centraal staan. Terwijl bedrijven het land economisch moeten dragen. En die staan te springen om te laten zien wat ze nodig hebben aan het onderwijs.”

Mansveld stipt daarbij wel de bewegingssnelheid van onderwijsinstellingen aan. “Dat verschilt van bedrijven, waar zaken direct aangepakt worden.” Mansveld erkent dat zijn kritiek scherp is, maar benadrukt dat hij spreekt vanuit zijn ondernemershart.

ROC Tilburg

Hoe moet het dan wél? “Kijk naar ROC Tilburg. In de installatiebranche zijn er talloze systemen en technieken voor warmteketels. In plaats van te wachten tot de markt zich aanpast aan het lesprogramma, hebben ze daar gezegd: ‘We hangen hier alle ketels op, vragen bedrijven wat ze nodig hebben en baseren daarop onze cursussen.’” Hiermee draaien ze het model om: vraaggestuurd in plaats van aanbodgestuurd.

Volgens Mansveld zorgt deze aanpak ervoor dat studenten na hun studie direct inzetbaar zijn. “In plaats van een afgestudeerde in dienst te nemen en hem alsnog te moeten omscholen, zorg je ervoor dat hij meteen waarde toevoegt aan een bedrijf. Dat lijkt mij een logischer uitgangspunt voor afstudeerders.” Enthousiast als hij is wil ook Mansveld zelf een bijdrage te leveren. “Creëer een vrijplaats waar we kunnen experimenteren met nieuwe manieren van lesgeven en samenwerken. Geef ons drie klaslokalen en de toegangscode – meer hebben we niet nodig en dat is een win voor iedereen.”

Vragen of meer informatie?

Neem dan contact op met Sjors van Mourik via smourik@vnoncwbrabantzeeland.nl of neem vrijblijvend contact op via onderstaande knop.